شک
مشکوکم من از سایهٔ تزویر
در این عالم دلگیر، که در آن شده تکثیر
همه خانهٔ تزویر.
مشکوکم از اِحساس ، از این چرخهٔ اِخلاص
در این بُرهه حساس.
من به این باد که بُرد حرف مَرا به نزدِ صیّاد
در این ظلمت و بیداد ، که گرفته است
گلوی همه فریاد....بسی مشکوکم.
شاعر:حسن سهرابی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
