ای خاک غافل مشو از یار من

نهاندی درون خفته دلدار من

همه دنیای من بفدای حی او

نشد مهرش به دل خونبار من

کاش آغوش خاک، دل من بود

به اشک خون زِ دل غمبار من

گوهر جانَم خفته در بر توست

قعود به مدفن، دلِ اشکبار من

سرد نشو خاک ز طُره جان من

لا لا بخواب گسستهِ گُل گلزار من

نشد سوی عمر همای وصال کام ما

افول عمر گذر قبرستان دیدار من

پس او روی سوی دهر نیست مرا

گشا مدفنی به بر خفته دل وقار من

رها ز بوم مذلت پَرم مطار عشق را

تا ازل مستِ سماء ام جمله نگار من
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مراد مراغه