هر زمان بی کس شدی تنها شدی یادم بکن
هر زمان هم خانه با غم ها شدی یادم بکن
روشنی هایت که هیچ اما اگر روزی عزیز
خسته از تاریکی و شب ها شدی یادم بکن
من که امشب می روم فردا دگر پیشت نِیَم
گر شبی در حسرت فردا شدی یادم بکن
مانده در گوشم که گفتی کل دنیایت شدم!
هر زمان بیزار از این دنیا شدی یادم بکن
پیش او حالا نشستی گر زمانی همچو من
گفت عزیز دل عجب زیبا شدی یادم بکن
بوسه هایم رفته طعمش از لبت اما اگر
بوسه ای زد، مست از لب ها شدی یادم بکن
مُرده ام از دوریت حالا به خاکم خفته ام
گر تو روزی عابر اینجا شدی یادم بکن
ارس آرامی
ZibaMatn.IR