یک روز هم یکی میاید که
مرا برای خودم بخواهد
که قِلِقَم را بلد باشد و به من فرصت عاشقی کردن بدهد ...
کسی که با رفتنش مرا از خیابانها بیزار نکند.
یکی که من برایش یکی مثل همه نباشم. ایموجی قلبهایش، لبخندش ، جانم گفتنش هایش، وقفِ عام نباشد...
من منتظر کسی هستم که همه در حسرت چشمهایش بسوزند
و من ولی هر لحظه که دلم خواست ببوسمش میدانی شک ندارم روزی کسی میاید که ممنوعه ی همه باشد و حلال ترینِ من...
که برایِ همه همان مغرور دوست نداشتنی باشد و برایِ من مهربان ترینِ خواستنی،
کسی که زیلویِ نیم متریمان را روی چمن خیس پهن کند
و بی خیال به عالم و آدم و ادعایِ روشنفکری با من قهقهه بزند
و بستنی خوردنِ دخترکِ موخرگوشی را مسخره کند
و به یادِ فرزند نداشته مان بیفتد که برایش اسم انتخاب کند
و از آرزوهایمان برایش حرف بزند،
سرِ اینکه او بگوید پزشکی بشود که سرطان را درمان کند
و من بگویم شاعر شود
و حال مردم را خوب کند
هی بحث کنیم و آخرش بگوید
اصلا به ما چه هرچی که خودش خواست
یک روز کسی میاید که مال خودم باشد...
که وقتی گفت
امروز سرم شلوغه بهت زنگ میزنم دلم به هزار جا نرود...
یک روز یکی میاید که بلدمان باشد،
اری بلد بودن بهتر از دوست داشتن است،
من کسی را میخواهم که مرا بلد باشد...😍
..Saeideh..
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
