مرا صدا کن و از بیخ بی قرارم کن
رمق به کنده ندارم کمی بهارم کن
بهار نه! به همین زرد قانعم اصلا
بیا و
هر چه دلت خواست فحش بارم کن
به طرز بی سر و پایی به بودنت وصلم
به ابتذال بیانداز و اختیارم کن
بلند من ! شب پاییز ! با توام یلدا
که دانه دانه لباس از تنم... انارم کن
که دانه دانه به دستت... و گلپرانه مرا
بغل بگیر و بیامیز و خوشگوارم کن
و کل زندگی ام را بگیر در مشتت
و هر دقیقه ازین عشق باردارم کن
از این جهان خوش اخلاق ظاهرا خوشبخت
عبوس من ! بغلم باش و استتارم کن
چه چشم های سیاهی ! تو چشمهای منی
و چشم های سیاه مرا مزارم کن
دلم گرفته کجایی !؟ دلم گرفته بیا
شبیه مجلس ترحیم بر گزارم کن
ZibaMatn.IR