این نامه را برای تو مینویسم
منِ عزیز
----------------------------
گاه گاهی که دلت میگیرد
از غروبِ غم انگیزِ این شهرِ غریب،
یا که
از خنده تلخِ عابری پیاده
یا که شاید
ز بد ذاتی یک بد سرشت
تو به یاد آور که در هر راهی،
تو یک انسانی؛
و هر انسانی
چه خوب باشد و چه بد
یا که
دولتمند باشد یا فقیر
غم دارد و گاه گاهی دلش میگیرد
اما این غم عمرش طولانی نیست
همانطور که پس از هر زمستانی بهار در راه است
خورشیدَکِ من
پس از هر غم ویرانگرِ دل،شادی خواهد امد.
ZibaMatn.IR