شانه ی احساس را بر سر تو می کشم
طعم خوش لحظه را ، با لب تو می چشم

مرغ دلم را ببین چگونه پر می زند ؟
خواب به چشمان من چگونه در می زند ؟

شعله ی شمع شبم دو چشم بیدار من
خواب که در می زند ، وعده ی دیدار من

بافته ام یک به یک حرف دو چشمان تو
تا که بخواند دلم ، مصرع دیوان تو

سایه ی چشمان تو ، ساحل دریای من
غرق دو چشمت شده ، خانه ی فردای من

گل که ببیند تو را غرق تامل شود
غنچه ی نشکفته با ، آمدنت گل شود

سرخوش و مستانه تا صبح کنم یاد تو
ترک تو کردن محال ، دل شده معتاد تو

نقش تو در لوح دل ، دری نهان در صدف
می چکد از چشم من ، اشک غمت بی هدف


مجید رفیع زاد
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دل نوشته های پاییزی