عشقی که می خشکد دگر دریا نمی شود
دلی که بشکند دیگر زیبا نمی شود
قلبی که با غم های دوری خو بگیرد
حتی برای لحظه ای تنها نمی شود
با عشق آرامی ولی این قبل طوفان ست
راه نجاتی از غم اش پیدا نمی شود
دلباخته ی سرزمین روزهای وحشتم
شب های وحشتناک من فردا نمی شود
با نا امیدی آرزوی مرگ دارم ولی
با مرگ هم دنیای من زیبا نمی شود
من گور خود را کنده ام سال هاست میدانم
من مرده ام این مرگ من معنا نمی شود
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
