زمان در جای خود می ماند
هیچ جنبنده ای
از جای خود تکان نمی خورد
شبیه مرغی
که رویایش پرواز در اوج آسمان هاست
جوجه گنجشک خیسی
که در میان حوض برای بیرون آمدن می کوشد
مثل شیری
که از شدت گرسنگی با گرگ ها زوزه می کشد و ماه را با چشمان غمگینش نظاره می کند
آری...!
این روزها هیچ چیز را نمی توان تشخیص داد
نه خوبان خوبند و نه بدان بد
حتی روباه ها فریب می خورند و
مار ها نیش
دنیای وارونه ای ست پر از تلاطم و
رنگ های بی رنگی
که تن هر عاقل و دیوانه ای را می لرزاند
همه چیز به حالت خود باز می گردد
جهان همان جهانی ست
که سیب را هزاران بار در آسمان می چرخاند تا زمین را لمس کند
در این میان ما چرا دهانمان از چرخش سیب ها باز مانده؟؟؟؟
علیرضانجاری(آرمان)
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
