متن دنیایِ وارونه

اگر روزی به دانش در فزودی
ز نادان تنگ روزی تر نبودی

به نادانان چنان روزی رساند
که دانا اندر آن عاجز بماند

بخت و دولت به کاردانی نیست
جز به تائید آسمانی نیست

اوفتاده‌ست در جهان بسیار
بی‌تمیز ارجمند و عاقل خوار

کیمیاگر به غصه مرده و رنج
ابله...

آدم زنده به محبت نیاز دارد
و مرده به فاتحه...
ولی ما جماعت برعکسیم!
برای مرده گل می‌بریم و فاتحه‌ی
زندگی بعضی‌ها را می‌خوانیم..

آینه را برعکس بگیر
چشم‌هایت را پشت سر بگذار
موهایت را به دیوار آویزان کن
ببین
دنیا هنوز هم کج است
درخت‌ها وارونه راه می‌روند
ابرها روی زمین می خوابند
کبوترها سکه می‌اندازند
برای گدایانی که در آسمان دعا می کنند
عزیزم
به خودت نگو:
"من کافی‌ام!"
سایه‌ات می‌خندد
کفش...

زمان در جای خود می ماند
هیچ جنبنده ای

از جای خود تکان نمی خورد
شبیه مرغی
که رویایش پرواز در اوج آسمان هاست

جوجه گنجشک خیسی
که در میان حوض برای بیرون آمدن می کوشد
مثل شیری

که از شدت گرسنگی با گرگ ها زوزه می کشد و ماه...

کمی آرام بگیر جانم،
کمی شش دانگ حواست را جمع خودت کن.
چقدر شیرین است
اگر برای خودت یک فنجان چای بریزی و بنوشی تا لحظاتت آغشته به آسودگی شود.
اگر دیوان حافظ را که در طاقچه ی اتاق خاک می خورد برداری و واژه به واژه ی آن را...