ماه، مگر خودش تنهایی را انتخاب کرد؟
نه!
اما اعتزال را به جان می خَرد
می داند که این تنهایی همیشگی نیست
با چشمانی انتظار، منتظر چشمک یک ستاره
در دل ظلمات است.
کجای دلت را نورانی تر از تاریکی شب پیدا می کنی؟
پس از خلوتت گِله مند مباش
اگر قراربود کسی با تنهایی بمیرد؛ ماه، هزاران بار
زیرخاک رفته بود!
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
