زیبا متن : مرجع متن های زیبا

امتیاز دهید
5.0 امتیاز از 1 رای

اگرچه دستانم بسته است و پاهایم توانی برای رفتن ندارد...
اگرچه سالهاست فریاد در من مرده است ...
و نگاه خسته ام در اسارت اشکها واژه واژه های غم را تداعی میکند...
اگرچه خستگی در من حبس شده و خیال رفتن ندارد..
اما میدانم روزی تمام این دردها، خستگی ها،غم ها،محدودیت ها ،ناتوانی ها،...که در من پیله کرده است پروانه هایی🦋 خواهند شد از جنس باور و ایمان من که هیچ غل و زنجیری نمیتواند باور پروازشان را اسیر دنیایی کند که سراسر قفس است ...
.
.
✍عارفه عطائی
ZibaMatn.IR

نوشته های عارفه عطائی ارسال شده توسط
نوشته های عارفه عطائی


ZibaMatn.IR

این متن را با دوستان خود به اشتراک بگزارید

انتشار متن در زیبامتن
×