بوف کور می سازم

دوباره حوصله ات را صبور می سازم
به چشم آینه نقش بلور می سازم

در امتداد شفق از طلایه های سحر
نگاه پنجره را غرق نور می سازم

پگاه روشن دیدارمان چه نزدیک است
به اشک نافله صبحی نمور می سازم

برای فصل بهار و سرود و همراهی
به فوج چلچله شوق حضور می سازم

همینکه قاصدکی میرسد به سمت دلم
مسیر خاطره ای از عبور می سازم

فقط به خاطر تو ای تمام زیبائی
بساط مشغله را جمع و جور می سازم

از آن زمان که هوای دلم کمی ابریست
برای صاعقه صد کوه طور می سازم

هدایتم نکنی در مسیر خوشبختی-
کنار شبپره ها بوف کور می سازم

برای آن که بدانی به عشق پابندم
همیشه منظره های سرور می سازم

اگرچه دفتر شعرم به دست باد افتاد
به واژه واژه کتابی قطور می سازم

♤♤♤

✍ علی معصومی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
علی معصومی (تعدادی از سروده های بعد از ۱۳۹۹)