پشت هیچستانیم...
جایی که دیگر نه زندگی رنگی دارد
نه خنده معنایی...
اینجا ما تنهایی ، درد و شکنجه را با گوشت و خون و استخوان هایمان حس می کنیم .
جوری از آزادی ترسانده بودنمان
که جرات پرواز نداشتیم...
سال ها اسیر بوده ایم اما
خودمان هم نمی دانستیم.
آریل | Ariel
فرشته مقتدر
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
