و سالها در انتظار آدمم

همیشه ناله های جشنواره ی دمادمم

رواق صحن طعنه های بی امان

میان عَرعَر و هَوار بی نشان

برای دفعِ آخرین تَرانه های بی تبار

و دُک

تُرانه های تار و مار

صدای کَف ترانِ پیرزن

نگاه پَس زنانِ گورکن

چه لکنتی گرفته انتهای درد کینه ام ؟

شب نزول خاطرات سینه ام

نگاه کن منم تگرگ روی شیشه ی نماز اضطرار

در اوّلین سکوت سُل

برای بوسه زارِ زخمه ی سه تار

تو در جهان بی قرار زنده سوز من

به عمق سال نوری از دهان کهکشان

همیشه دستپاچه ای

و از فشار بمبِ انتحاری سَرم پُری

غروب تیک تاک کهنه چرخ دلخوری

به پای باور مریض برّه ها

چه بی بهانه مقتدای آخوری

قدم قدم مرور کن زبانه ی غرور خسته را

و تَن تَتَن نیوش کن کلون خشمِ بسته را

شروع انقلاب من ، تمام چکمه ی شما

در انتها رسیدن جنون کودتا

دوباره سجده میکنی

به خوابگاه روحِ مبتلا

پس از هزاره ی حذر

دوام در مُدام

سیاه پوشِ آدمم
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دکتر سید هادی محمدی