کاش میشد بهت بگم
که من قرار نیست جایی برم،
قراره تا آخرین لحظه زندگیت
گرمای تن منو دایره وار دور وجودت حس کنی...
حتی اگه ازت دور باشم..
کاش میشد بگم من آدم موندنم،آدم کم نیاوردن آدم تورو خواستن...آدم عاشقانه های تو
و هیچکس نمی تونه جای منو برای تو پر کنه...
حتی اگر تموم آدمای دنیا برای دلت جا باز کنن،
چون من تورو؛ چشم هاتو و بند بند انگشت هاتو
متعلق به خودم میدونم،
حتی اگر خودت بی خبر باشی...
حتی اگه نفهمی..حتی اگه نخوای بفهمی...
پس یادت نره دوست دارم،
یادت نره من همه سهمم از خوشبختیا و آرامشای
این دنیا تویی...
دلنوشته ای از امیرپاشا
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
