در خدا حافظی ات هر چه بلا بود...

زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه

امتیاز دهید
5 امتیاز از 2 رای

در خدا حافظی ات هر چه بلا بود رسید
مرغ خوشبخت من از لانه ی تقدیر پرید

زندگی دار عذاب است و نمی دانستم...
دل در این دار چرا بسته ام و با چه امید؟!

از همان روز که رفتی ز برم فهمیدم...
باید از هر چه امید است دگر دست کشید

قحطی مهر و وفا گشته در این دور و زمان
دل مگر غیر جفا از بر دلدار چه دید...؟!

تو خود از لانه ی من پر بکشیدی هیهات...
چشم من در پی تو هرشب و هر روز دوید

تو که در حدّ خدا بودی و من بنده ی تو
دست تقدیر خدا ، رشته ی پیوند برید...

بهزادغدیری

ZibaMatn.IR