ویرانه شدم خانه ات آباد کجایی
کمتر بزن آهنگ غم انگیز جدایی

فریاد سکوت من دلخسته بلند است
اما نرسیده است به گوش تو صدایی

در می زنم آنقدر که دل را بگشایی
شاید که تو هم دل بسپاری به گدایی

شاهی و دلم مهره شطرنج دل توست
تنها تو بر این صفحه ی دل راه گشایی

باید برسم سخت به آغوش نگاهت
باید برسم با تو به یک نان و نوایی

بی روی تو تاریک شده صفحه جانم
بر بام دلم کاش که چون ماه بر آیی

با خواب و خیال تو خوشم خواب و خیالم
شاید که تو در خواب در اندیشه ی مایی

آغوش گشودم که برای تو بمیرم
هر وقت دلت خواست به این خانه بیایی

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
بانوی کاشانی اعظم کلیابی