ای آنکه چشمان قشنگت رنگ دریاست
هم ساحل آرامش و هم دشت رویاست
مغرور زیبایم غزل جان گیرد از تو
جانا. غزال چشم تو. روح غزلهاست
پیشم بمان و با دل من عاشقی کن
چون بی تو دل افسرده و غمگین وتنهاست
با من بمان و عشق را نجوا کن ای دوست
با تو سرود دلبری خواندن چه زیباست
تو شاه بیت هر غزل؛ هرفصل شعری
هرجا که نامت میبرم در شعر؛ غوغاست
لبریز خواهش می شود هر بیت شعرم
آری تمام این غزل شوق. تمناست
باز ازنگاهت مینویسم آه ای عشق
ابیات چشمانت عجب پر راز و معناست
بحری بقول منزوی دریاست چشمت.
(آنجا که باید دل به دریا زد همین جاست)
چشم تو یک دریا پر از ماه است و بانو.
در ساحل رویائییش گرم تماشاست.
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
