...ما ساکنان دنیا ... ؛
همسایگان رنجیم... !!!
ما جمع بی پناهیم ... ؛
مجذور چارو پنجیم!!!
شاید طلسم آهیم ... ؛
بازیچه های افسوس!!!
روی سیاه ماهیم ... ؛
دود چراغ فانوس... !!!
شاید که مرده باشیم ؛
در انتهای کابوس... !!!
محشور گشته باشیم ؛
با لاله های مایوس... !!!
ما مهره های سرباز ... ؛
در دست سرنوشتیم!!!
در پیله های پرواز ... ؛
پروانه های زشتیم...!
بازنده ایم از آغاز ... ؛
بیهوده در نبردم... !!!
عمری بدون اغماض ... ؛
محکوم حکم دردیم...!
من اعتراض دارم ... ؛ ...
این مزد رنج ما نیست!!!
....عالیجناب عالم .... ؛
مسئول زجر ما کیست !؟
ZibaMatn.IR