من مُسکنام تمومه، قصه بازم ناتمومه
چند تا عکس پاره پاره، هنوز اینجا پیش رومه

من یه تبعیدی خسته، که پرو بالم شکسته
همه ی دار وندارم، شده این قلب شکسته

چرا آروم نمیگیرم ،مثل هر آدم عادی
من یه بی منطق رَدی، شدم کارام غیرعادی

تو چرا تموم نمیشی، تو چرا تکرار میشی
تو چرا هرروز با من، صبح به صبح بیدار میشی

میخوام که فریاد بزنم، اسم تو رو داد بزنم
توی پَس کوچه ی شب، باز زیر آوازبزنم

پُراز خیال تو بشم، پر از هوای تو بشم
با شال آبی رد بشی، محو نگاه تو بشم

باز سکانس خاطرات واسه من تکرار میشه
بعد تو دیوار خونه سر من آوار میشه..........
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
دلنوشته ها