من ملودی چشمانت را بلد شدم 🎼
ضرب تند قلبم از مسیری که عطر تو عبور کرده بی اختیار گذر میکند...
من و دلتنگی عادت کرده ایم،
به عوام فریبی گمراه کننده انتظار؛
دریای پُرتلاطم های کاریزما آخرین
اَشک های دلواپسی ...
همانند شن زارهای ترک خورده ابریِ غروب ریسه وار جاری است....
از ما جز جویبار بلورین اشک سازه ای نیست که که تندیس کنیم ...
کاش پرده ای برای تکراره خاطره هابود ، بی گمان سکانس های جذابی برای باز بینی مجدد داشتیم
آسم های رِغَت بار هوای مُردابی،
نیلوفرهای پهن برگ آغشته به تگرگ ،
گل بوته های سر افکنده از دالان دیوار تشویش،
با من غریبه اند در این شهر، با غروب نقاشی شده در کوه های برف گرفته زمستانی دی ماه
کاش میدانستم چرا ،هرچه فریاد کشیدم انعکاسی باز نگشت به آغوشی متوهمی که یخ کرده بود....
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
