خزیده ای درون لاکت
به غصه ها امان داده ای
به دلشوره ها فرصت
زندگی ات جولانگاه اشک شده است و یاس
نشسته ای رشته های تلخ اندوه را
می تابی و می بافی ....
طنابش میکنی برای دار زدن آمالت
نمی دانم این دیگر چه ویروسیست
خیلی بدتر از کرونا....
دوست داریم همه چیز بد باشد ، تلخ باشد
نترس ،برخیز ، بتکان خودت را
کمی هم به سخره بگیر غول سیاه دنیا را
گرچه گلویت را چنگ میزند
و سینه ات را تنگ میکند ، بی خیالش باش...!!
چه کسی گفته بهار بعد را می بینی؟
حواست هست به رفتن ها؟
شاید آخرین باریست که نسیم نوروزی نوازشت میکند..
کمی کودک شو این بهار...
بزن به دشت و دمن...
جیغ بکش....بازی کن
به هر چیزی بی بهانه بخند
تنها روزنه شاید همین باشد:
کودک درونت را پرواز ده
نازی دلنوازی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
