متن ایمان فلاح کاظمی

دوست داشتن را جار بزنید
عشق را فریاد بکشید
اما منتظر رفتن ناگهانی نیز باشید
آدمها حتی نمی توانند جلوی رفتن خود را بگیرند.

خواستن توانستن نیست
خواستن,بدست آوردن است.
توانایی انسان با چیزهایی که بدست می آورد سنجیده می شود.

رفتار انسان داستان مصوری از زندگی اوست
ما انتخاب می کنیم چگونه تفکر کنیم,
چگونه رفتار کنیم,
و بر اساس انتخاب خود نسبت به کیفیت زندگی,
ساختار مشخصی را ترتیب می دهیم.
انسان در مقام موفقیت هایی که برای خود رقم زده است,
تجاربی از رفتار های گوناگون دیگران و...

بی رحم ترین آدم خوش قلب جهانم!
چشم هایت را می درم
ذهنت را تسخیر و قلبت را منسوخ زغیر
خواهم کرد,
....✒

باران که بارید فهمیدم,
میتوان چه آسان اشک ریخت,
و کسی را ندید
و تنها مات و مبهوت بی تمرکز از هر قدم زدن
به صدای باران گوش داد
و آهسته دسته ی چتر را ,
از تنهایی بویید.

کسانی که برای زندگی خود تقلا می کنند
با واژه ی شکست آشنایی زیادی دارند,
\امید\
تنها دلیلی است که آن ها هر بار پس از شکست,
مصمم تر از قبل پیش می روند,
هیچ شکستی قطعی نیست,مگر اینکه نسبت به
امید داشتن خود بی تفاوت شوید.

گریه کن,
ولی لبخندت را جار بزن!
آدم ها خسته از سیلاب غم اند.

ژانر تراژدی داستان این ماسک ها,
همان حائلی است که برای ندیدن خنده هایمان
وجود دارد;
واقعیت تلخیست که کسی با لبخند ما,
دیگر نخواهد خندید.