متن بهت

همه ی وجودم را میگویم
لحظه ای دلم برای درماندگی اش سوخت.
دستی نبود ک تکه های خورد شده اش را جمع کند .
خودش را بند کسی کرده بود ک هیچ نمی فهمید از عشق، هیچ نمی دانست از علاقه،هیچ درکی از دوست داشتن نداشت.
مگر چ گناهی کرده...

باید که از لبان کبودت
در بهت و گریه بوسه بگیرم
در اوج خستگی بغلم کن
بگذار ایستاده بمیرم ...

با تو خواهم ماند...
با تو خواهم خواند
و تو را در بهت آفتابیت خواهم بوسید
اگر ابرها بگذارند...

با تو خواهم ماند.
با تو خواهم خواند.
و تو را در بهت آفتابی ات خواهم بوسید
اگر ابرها بگذارند...!