چهارشنبه , ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
هر روز با واژه هایی دلتنگدر پشت دیواری از تنهایییادت را زمزمه می کنمو خاطراتت را می بوسمای کاش کنارم بودیو ردی از نگاهت رامیان دل نوشته هایم می دیدمتا به جای واژه ی دلتنگیردیف شعرهایم می شدیمجید رفیع زاد...
هر چقدر عشق رافریاد زدمصدایم به تو نرسیدتا نرسیدنردیف شعرهای من شود و میان قافیه هایمپیر شوممجید رفیع زاد...
تو️ قافیه‌ای هستی ڪه آمده‌ای حال مرا ردیف کند......
اونی که عاشقته خودش شرایطشو ردیف میکنه تا باهات باشهغیر این بود کبریت بزن به اون رابطه.....
