متن خاطراتت

باران می‌بارد
یادت قطره‌قطره
بر پنجره‌ی قلبم‌ می‌چکد
در کوچه‌های خیس خاطره
صدایت می‌زنم
اما صدایم
لابلای آواز باران
گم می‌شود...

خاطرات سایه اند
همیشه کنارمان
حتی اگر بخواهیم
فراموششان کنیم

به حالِ سنگی می‌مانم
میانِ رودی خشکیده
تو رفته‌ای
اما خاطراتت
همچنان در جریان...

دل طراوت می‌سِتاند، از صفای حُسنِ قلبت
آب می‌نوشد وجودم، از سبوی خاطراتت

هر زمان، شورِ دلم، مهرِ تو را می‌جوید از نو
پای دل، پیوسته می‌‍‌گردد، به سوی خاطراتت

دشتِ احساسِ مرا پر کرده بوی خاطراتت
شورِ قلبم می‌تپد در، آرزوی خاطراتت

شک نکن هستی دمادم، در میانِ باغِ جانم
بس شمیمِ مهر دارد، جامِ بوی خاطراتت

ماسک
اسکناس
لباس کهنه
کمد خاطراتت را دقیق تر بگرد
شاید لبخندی نو پیدا کردی
«آرمان پرناک»

تو که رفتی
به سایه ات بگو
این حوالی
آفتابی نشود
به سایه ام سپرده ام
خودش دست تنها
حافظه ی تمامِ دیوارهای کوچه پس کوچه های شهر را
پاک کند
آن هم چه پاک کردنی؛
با خونِ دلم!
«آرمان پرناک»

آرام باش و
دستت را به من بده
نمی خواهد
خاطراتت را به خط کنی
یا هجاهجای دردهایت را تقطیع کنی
چشم هایت
همه چیز را گفته اند
چشم هایت،
امانت دار خوبی هستند
«آرمان پرناک»

از وقتی رفتی
شهر شلوغ تر شده است
هر روز با تنهاییِ جدیدی تصادف می کنم
و تنهاتر می شوم
خیابان ها دیگر
محلِ تسلیتِ قدم هایم شده اند
خسته ام
از حجمِ این همه خالی خسته ام
خودم را در خاطرات
خاک می کنم
خاطرات را در خودم.
«آرمان...

گاهی ،
آهی ،
به آتش می کشد
خاطرات ترک خورده ی ،
باران را...
حجت اله حبیبی

گاهی ،
آهی ،
به آتش می کشد
خاطرات ترک خورده ی ،
درد را
حجت اله حبیبی

من که میدانم دلت خوش روزگارت عالی است
در  کنار من ولی جایت همیشه خالی است

بعد  تو  با درد این غصه نمی آیم کنار
زندگی بی تو  برایم قصه ای  پوشالی است

تا که بودی زندگی  رنگین کمان  عشق بود
طرح بی روحش کنون مانند نقش قالی است

در...

زندگی من شده مرورخاطراتت کزبکنم یه گوشه مبهوت ومات وساکت

زندگی می گذرد و غم امروز تجربه فردا می شود، زخم ها درس های زندگی می شوند، شادی ها خاطراتی خوش بجا می گذارند، لحظات ناب به سرعت و لحظات توان فرسا به ندرت می گذرند،
آری زندگی پر از شگفتی های نامحدود است و هر لحظه ما را به...

مگر میشود بعد رفتنت زیر بارش ممتدخاطراتت درکوچه افکار ؛ با چشمهایم بدون چتر داشتنت قدم زد وخیس نشد...

در غمگینی شب، یک ستاره از آسمان فرود آمد
و درخششش در دل های ما جاودانه شد.
زن دایی عزیز، روحت شاد و یادت گرامی.
گرچه دیگر در بین ما نیستی،
اما خاطراتت همچون فانوس نور در تاریکی،
همواره راهنمایی ما خواهد بود.

زمستان شد و تو نیامدی و خاطراتت در ذهن یخ بستند....

سادگی بَسه ،که عاشق تو بودم
منی که، دِلواپسم ،گاهی حَسودم
عَطر تو، اَلکل شده بویی نداره
رفتنت خاکسترِ ،این ته سیگاره

بدون با رفتنت، حِسِت رو کُشتم
خاطرات خوبتم ،با تو سوزوندم
نه دیگه ،چشمای تو، واسم قشنگ نیست
نه دیگه، قلبم واسه، اون روزا تنگ نیست

من دیگه...

بار دیگر دل به یادت بی قراری می کند
نیستی با خاطراتت دل سواری می کند

بی تو هر شب کوچه ها را تا سحر طی میکند
جای پاهای تو را نقطه گذاری میکند

شروع به جمع کردن گذشته در چمدان کردم؛ همه چیز در آن جا شده از کوچه بن بست خاکی گرفته تا اناره های آویزان از روی دیوار خانه حاجی وتمام گلهای محمدی خانه استیجاری مان حتی ماهی های قرمز داخل حوض حیاتمان هم درآن جاشد؛ جز خاطراتت که هنگام بستن...

میگویند فراموشی اما واقعیت اینست شلاق خاطراتت مرا بی حس کرده بعد از ضربات متوالی یادت...!؟

✍️ رضا کهنسال آستانی

هرشب بعد از ساعتها پرسه در جاده کویر یادت تشنه دیدارت زیر آفتاب سوزان خاطراتت به خواب میروم تا شاید به خوابم بیایی !؟
آخرشنیده ام تشنه که بخوابی خواب آب میبینی...

✍️ رضا کهنسال آستانی

باران ِگریه ی یادت، امسال، باغ خیالم را پُر محصول کرد
از خوشه های فراوانِ آویزانِ انگورِ دفترِ نگاشته ام گرفته، که نمانده مستم میکند شرابش،؛
تا میوه های کالی که هیچوقت انگارنخواهند رسید!
و انار خاطراتت که امسال فقط قرار است خون به جگر من کند، با دانه های...