متن قافیه

قافیه

در نمازم یاد چشمانت به شک انداختم

باز از نو خواندم و آخر دلم را باختم

بار دیگر در اتاقم عطر مویت پخش شد

دست بردم لای مویت قافیه را باختم

شهناز یکتا

هر چقدر عشق را
فریاد زدم
صدایم به تو نرسید
تا نرسیدن
ردیف شعرهای من شود و
میان قافیه هایم
پیر شوم


مجید رفیع زاد

«یعنی تو...»

قافیه ، مثنوی و شعر و غزل یعنی تو
شهد و شیرینی صد جام عسل یعنی تو

از نگاه تو وجودم همه در آشوب است
معنی زلزله بر روی گُسل یعنی تو

یکه تازی تو به میدان دلِ کوچک من
ناز معشوقه ی بی مِثل و مَثل یعنی...

بی خودی...

چشم های لیلی ات هم قصه ی لیلی نبود
میلشان نسبت به من جز میل بی میلی نبود

من زیادی محو در رؤیای چشمانت شدم
ورنه تا مرز حقیقت فاصله خیلی نبود

خانه ی دل پایه هایش سست بود و غرق شد
ورنه سیل چشم هایت آن چنان...

‌‌‌تو️
قافیه‌ای هستی ڪه آمده‌ای
حال مرا ردیف کند...

وزن دار نمی‌گویم
قافیه هم نمی‌گذارم
بی پرده و رک می‌گویم
دلتنگتم

تا مرا می نگرد
قافیه را می بازم

️️️

در مشاعره با چشمانت

همیشه دلم

قافیه را می بازد !