جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
تو نیستی و این در و دیوار هیچ وقتغیر از تو من به هیچ کس انگار هیچ وقت...-اینجا دلم برای تو هی شور می زنداز خود مواظبت کن و نگذار هیچ وقت...-اخبار گفت شهر شما امن و راحت استمن باورم نمی شود، اخبار هیچ وقت...-حیفند روزهای جوانی، نمی شونداین روزها دو مرتبه تکرار هیچ وقتمن نیستم بیا و فراموش کن مراکی بوده ام برات سزاوار؟... هیچ وقت!-بگذار من شکسته شوم تو صبور باشجوری بمان همیشه که انگار هیچ وقت......
قحطیِ دلخوشی شده اینجا بدون تواین سهمِ ظالمانه سزاوارِ من نبود...
هر زنی، سنی را دارد که سزاوار اوست....
دوستت دارماین پر رمزترین کلاماست ..تنها کلامی که سزاوار استتا در طول قرن هاتعبیر شود!!...
هر کس سزاوار فرصتی دیگر استاما نه برای تکرار همان اشتباه...!...
هر عروس در روز عروسی سزاوار اینه که خودشو مثل یک ملکه احساس کنه...
