آئین دلدادگی چنان بی قرار تو هستم که باز، قرار تو دارد دل و دیده ام به شب های بارانی نوبهار، به باران ترین شیوه باریده ام یکایک همه کوچه ها شاهدند، پی تو اگر دربدر گشته ام فدای سر تو که بین همه، سر سروری را پسندیده ام تمام...
آنکه یک عمر به شوق تو، در این کوچه نشست حال وقتی به لب پنجره می آیی نیست:)!
دو هواییم ؛ دمی صاف و دمی بارانی ما همانیم ، همانی که خودت می دانی پیش بینی شدن ِ حال من و تو سخت است دو هواییم ...ولی بیشترش طوفانی آخرین مقصد تو شانه ی من بود ؛ نبود ؟ گریه کن هرچه دلت خواست ، ولی پنهانی شاید...
بسکه لرزید دل از شوق تو ای لعبت مست شیشه ی توبه ز طاق دلم افتاد و شکست
با شوقِ تو عالم همه سجاده ی عشق است...️️ ️️️
