متن طفل

نمی‌گردد دلِ آگاه، شاد از عشرتِ دنیا
در این ماتم‌سرا یا طفل یا دیوانه می‌خندد

این محبت است که یک طفل را با یک زن پیوند مادر پسری می بخشد نه شیر که یک زن به یک طفل می دهد چون اگر این طور بود تمام (گاو) ها بالای بشر حکم مادری داشتن

خ.نواندیش

روزی رهامیشوم زین بند این روزگار...
زین خنده های ضجه وار لبخندروزگار...
چندی دیگرکه میروم...به طعنه خواهم خندید...
به این بازی دروغین هنرمند روزگار...
چندیست اسیریم دراین قاب و این نقاب‍‍...
غافل که به بندمیشود...دلبندروزگار..
ازگریه ی نخستین هر طفل نو ورود...
پیداست که تلخ مزه است.. این قندروزگار!

ز شرم او نگاهم دست و پا گم کرد چون طفلی
که چشمش وقت ِ گُل‌چیدن به چشم باغبان افتد

وای از غم هجران و/ازدرد پریشانی

ای نجمه بزن ناله/قاسم شده قربانی

این طفل دلاور/گردیده زمینگیر

از ضربه ی سنگ و/سرنیزه و شمشیر

واویلا واویلا...