پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
دلم گرفته بیا بی بهانه گریه کنیمبه یاد خاطره ای عاشقانه گریه کنیم ...میان جمع بخندیم از سر اجباربه حال غربت خود مخفیانه گریه کنیم...
بعد از ماپیجهای عاطلمان باقی میماننددر facebookچون روح‌های سرگردانیکه با خود حمل میکنندچمدانی لب‌ریز خاطره را....بعد از ماایمیلهای فراوانی برایمان فرستاده می‌شود.از آشنایان بی‌خبر،هم‌کلاسی‌های قدیم،شرکت‌های تبلیغاتی،لاتاری‌های یک میلیون دلاری حتابا خبر برنده شدن... .و ایمیل باکسمان چون سگ ولگردیکه از باز کردنِ قوطی کنسروی زنگ‌زده عاجز است توانِ خواندن آن ایمیل‌ها را نخواهد داشت...
