پیامک نمک

پهناوری سفید،
سکوتی که آفتاب را در خود می‌شکند.
انعکاس آسمان،بی‌آب،
فقط تصویری از ابرهای گذرا بر صفحۀ بلورین نمک.


گوش فراداده‌ام؛
صدایی نیست جز خش خش بلورهای ریز
که زیر نور خورشید،همچون الماس‌های بی‌بها می‌سوزند.

در این بی کرانیِ سفید،
احساس می‌کنم زمان ایستاده است.
دریاچه،
روحی است تشنه...

در مدارت گشتم و از،من شدی هی دورتر
من غرورم راشکستم تو شدی مغرورتر

باهمه اهل مدارا ، با من اما بی وفا
در فراسوی نگاهم هی شدی مستورتر

یا نمک دور از،نمکدان یا نمکدان بی نمک.
لحظه ها یا بی نمک شد یا زحدش شورتر

من در این ماهور...

داشتنت زخم و اینکه هرگز قسمتم نمیشوی نمک است

ای کاش بجای دلم
دستم را میشکستی که نمک نداشت

این نمکدانِ‌خدا
جنس‌عجیبی‌دارد
هرچقدرمی‌شکنیم‌باز‌نمک‌ها‌دارد...

تکه ای نان
کمی نمک
گرسنگی برد
برکت سفره را

همیشه برای زخم هایمان
نمک
نذر امام زاده کرده ایم

بی صورت او مجلس ما را نمکی نیست...!

لبِ تو/نمک.../نمی چسبد، بی تو/گیلاس