یکشنبه , ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
تو رفتی، اما حضورت همیشه حس می شوددر خنده ها، در گریه ها، در خاطراتهیچکس نمی تواند جایگزین تو شودزیرا تو یکتایی، بی جایگاهیرفتنت همیشه یک درد استاما امیدوارم که خاطرات زیبای تومانند یک نی نواز در دل ها باقی بماندتا همیشه در یاد ما زنده بمانی...
این اوست که هر سال تمام هستی ام را بیدار می کند با تماس های پنهانی و عمیق بر زِه های قلبم می نوازد با آهنگِ بلند و درد ... روزها می آیند و سال ها در گذرند این همیشه اوست که قلبِ مرا به جنبش آورده با سکوت وجذبه ای سرشار از عشق و اندوه و نغمه ا ی شورانگیز از شاخه ی طلاییِ نورِ ستاره ها میانِ سکوتِ قرن ها بر عَلَمِ سرخِ یادها...
