متن ابدیت

سامرست موآم :

دنیا آفریده نشده
چون از هیچ فقط هیچ به وجود مى آید
دنیا تجلىِ ذاتِ ابدیت است.

من هرگز خسته نمی شوم
نه از تو نه از تکرار تو
پس هزار بار هم بمیرم و زنده شوم
تو را انتخاب خواهم کرد .

به رویاها اعتماد کن، چرا که در آنها دروازۀ ورود به ابدیت نهفته است.

شادی
می دانیم هنوز زنده ای.
روزی پیدایت می کنیم
و آنچنان تنگ در آغوشت می گیریم،
که از صدای خنده مان
غم دستش را از لبانمان بردارد
و تا ابدیت بگریزد!

مرا به فراخورِ دنیایت بپذیر
پیش از آنکه تنِ رنجورِ خاک
مرا در آغوشِ خود گیرد
و آفتاب بر من بگرید
که به وسعتِ دلتنگی ها،
در خود نهان شود و خاموش،
تا شب شود...
از عشق تا ابدیت فاصله، یک دل است
و یک اتفاق
که می‌افتد ناگاه میانِ...

کفن سفید و‌ساده من
با بوسه گل ها
پر نقش و نگار شد
آغاز شکوه
گفت و گویی عاشقانه
تا ابدیت بی پایان

تا ابدیت‌ دوستت دارم

تا ابدیت
عشق من تویی
تووووو

خوشبختی یعنی...
بودن تو به توان ابدیت...