متن نهان

شکرِ ایزد،
کاین نهان،
پُرشور و شر،
هست و،
جوان؛
زین سبب،
هرگز نمی گوید که من،
درمانده ام...

چونکه اسرارت نهان در دل شود
آن مرادت زودتر حاصل شود

نکنده بیستون
شیرین
نهان در جان شیرین
بیستون

قطع قلم، به قیمت نان می کنی رفیق؟
این خط و این نشان که زیان می کنی رفیق!
گیرم درین میانه به جایی رسیده ای،
گیرم که زود دکّه، دکان می کنی رفیق!
روزی که زین بگردد و بر پشتت اوفتد،
حیرت ز کار و بار جهان می کنی رفیق...

مرا به فراخورِ دنیایت بپذیر
پیش از آنکه تنِ رنجورِ خاک
مرا در آغوشِ خود گیرد
و آفتاب بر من بگرید
که به وسعتِ دلتنگی ها،
در خود نهان شود و خاموش،
تا شب شود...
از عشق تا ابدیت فاصله، یک دل است
و یک اتفاق
که می‌افتد ناگاه میانِ...

میان ما و تو امشب کَسی نمی‌گُنجد
که خَلوتی است مرا با تو در نهان امشب

در نهان به آنان دل می‌بندیم که دوستمان ندارند و در آشکار از آنان که دوستمان دارند غافلیم ؛ شاید این است دلیل تنهاییِ ما ...



‌

گفتی که از نهانِ دلت با خبر نی اَم
تو در دلی، کدام نهان بر تو فاش نیست

یاد رُخسار تو را در دل نهان داریم ما
در دلِ دوزخ بهشت جاودان داریم ما

پاییز
ای مسافر خاک آلوده...
در دامنت چه چیز نهان داری
جز برگ های مرده و خشکیده
دیگر چه ثروتی به جهان داری؟

آشکارا نهان کنم تا چند؟
دوست میدارمت به بانگ بلند