متن برگردان: زانا کوردستانی

گەوره ئەو کەسەیە
نە دەیەوێ ببێتە گەورەی کەس
و کەسیش ببێتە گەورەی ئەو.
◇
انسان بزرگ کسی ست،
که نه بر کسی بزرگی می کند و
نه کسی هم بر او بزرگی.







شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

بێ عیشق
واتا تۆ مردوی و قسە دەکەی
بۆ ئەوەی نەمری عاشق بە و
تا ژیانت هەیە،
ئەوەیە ژیان کە پێیەوە دەژیت.
◇
بی عشق،
انگار که تو مرده ای، اما سخن می رانی!
برای آنکه نمیری، تا نفس می کشی، عاشق باش.
زندگی یعنی آنچه که با آن زنده...

من وا ڕاهاتووم
سپێدە بڕۆمە دەرەوە
بەو رێگایانە نەگەڕێمەوە ماڵ
کە پێیدا رۆیشتووم.
◇
من چنین یاد گرفته ام،
سپیده دم بیرون بزنم و
از راهی که رفته ام
به خانه، برنگردم.








شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

تۆ لە کوێی؟!
لە سەر بەرزاییەکان؟
یان لە قوولایی دەریا،
چویتە خوارێ؟
مە لێرە لەسەر نەخشەی دڵم
ئاماژە دەکەم
نیشتمانی پیاو ژنە
ئەوە نییە هەموومان
بە دوای تۆ دەگەڕێین
ئەی نیشتمان.
◇
تو در کجایی؟!
در اوج کوه ها؟
یا که در قعر دریا، پایین رفته ای؟
من اینجا بر...

دوا جار
بێ تۆ پوشکەیەکم
بایەک دوور دوور دەم با.
◇
سرانجام
بی تو پوشالی می شوم،
که با وزش هر بادی،
از تو، دور و دورتر می شوم.






شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

ژوورەکەم
رەنگی چراکەی گرتووە
لە تاریکی دا دەدرەوشێتەوە
تەواوی منیش رەنگی تەنیایی گرتووە
تۆ رەنگی چراو
من بۆنی تۆم لێدێ.
◇
اتاقم،
فروغ روشنایی چراغی در تاریکی دارد!
تمام من هم، رنگ تنهایی به خود گرفته است،
تو نور چراغ،
و من، از عطر تو لبریز.









شعر: بیکس محمد قادر...

ژیان سەرچاوەکەی عیشقە
با لێنەگەڕێین سەرچاوەکەی
وشک بێت.
◇
عشق سرچشمە زندگی ست،
نگذاریم که سرچشمه ی زندگیمان
خشک شود.









شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

خۆشەویستی واتە
تۆ موڵکی کەس نەبیت.
◇
عشق یعنی
تو مال کسی نباشی.








شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

عیشق ئەو هێزەیە
ئاگات دەکاتەوە.
◇
عشق آن قدرتی ست
که تو را هوشیار می کند.






شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

لە سەر پێی خۆت بوەستە
پێویستت بە هێزی کەس نابێت
خۆت خۆشبووێ
و لەگەل خۆت ئاشت ببەوە
تا هێزی خۆشەویستیت زیاتربێت.
◇
به پای خودت تکیه کن!
چشم به قدرت هیچکس نداشتە باش،
خودت را دوست بدار
و با خویشتن ات دوستی کن،
تا قدرت عشق ات افزون گردد.








شعر:...

چیرۆکی من
لە نێوان مردن و ژیانە
تەنها تۆی دەزانی
کاتی مردنی من کەیە.
◇
داستان زندگی من
معلق ماندن، میان مرگ و زندگی ست!
فقط تویی که می دانی
زمان مرگ من، چه وقت ست.







شعر: بیکس محمد قادر
ترجمه: زانا کوردستانی

نیوه ی به تالی خۆم
له تۆ پڕکرد
نیوه که ی ترم به با سپارد
ئێستا ته نها مه رگم ماوه
پێشکه شتی بکه م
◇
نیمه ی تهی ام را از تو پر کرده ام
و نیمه ی دیگرم را سپرده ام به باد!
اکنون فقط مرگ برایم مانده...

نه رمی ئه و ئامێزانه م بیرناچنه وه
که سۆزیان پێ به خشیم و رایان هێنام
تاریکی شه وم خۆشبوێ
ئه و شه وانه ی وێنه ی ئازیزانم
له نێو تاریکییه کی بێ
جوانی به ندکردو
به بێده نگی ئه و دڵۆپه
گه رمانه ی کوڵمیان ته ڕ ده کردم...

[حلبچه]
اکنون من،
نمی دانم، یا تنها چیزی که می دانم همین است که
نیمی از من همراه شما غرق شد و
نیمه ی دیگرم
در گوری دسته جمعی دفن...
دیگر چیزی برایم باقی نمانده
جز یک عدم و نیستی ابدی و
حسرتی پر از تنهایی و
عکسی سیاه و...

اکنون ناله های من هم،
از گلو بر می خیزد،
همچون ناله های حلبچه، میان گریه های مادرم
مانند شیون زخم های خونین، بر پیکر پدرم...




-نامق هورامی
-برگردان شعر: زانا کوردستانی

چون عاشقت شدم،
دنیا را به چشمانت دیدم
زمزمه و صدای نفست و
کوچه ای که همیشه تو از آن گذر داری
میعادگاه آرزوهایم شدند...





-نامق هورامی
-برگردان شعر: زانا کوردستانی

حالا که دارمت،
خوب خوب می دانم
سختی های زندگی،
شیرین می شود با حضور تو...




نامق هورامی
برگردان شعر: زانا کوردستانی

ولنتاین
پیاده روی های غروب گاهان است،
وسط پارکی شلوغ،
یا که نوشیدن قهوه ای به رنگ چشمانت...



-نامق هورامی
-برگردان شعر: زانا کوردستانی

امشب به خوابم بیا
ابری، در میان دیده گانم ست
که فقط و فقط
بر روی شانه های تو می بارد...



-نامق هورامی
-برگردان شعر: زانا کوردستانی

آغوشت به من آموخت،
می شود میان بازوانم، محاصره نمایم،
گذرگاه آزادی را...



-نامق هورامی
-برگردان شعر: زانا کوردستانی

آه، چه خوشبختی بزرگی ست،
بی آنکه خود، بفهمی
عزیز قلب کسی باشی...



-نامق هورامی
-برگردان شعر: زانا کوردستانی

وقتی که لبت بر لب های من است،
شرمگین نباش!
فقط بنگر که گنجشککان چه خوشحال اند و
پر هیاهو...



نامق هورامی
برگردان شعر: زانا کوردستانی

عشق،
تپیدن قلبی ست از دوردست،
که ناخودآگاه،
برای قلبت آواز سر می دهد...



نامق هورامی
برگردان شعر: زانا کوردستانی

اگر در زمان پژمردنم، در کنارم باشی
به ساحل آرامش می رسانی ام،
نشان به آن نشان،
دریای خاکستری غزل و
طبیعت رنگین عشق و
موی خیس از بارانم را خواهی دید،
بعد چگونه سبز شدنم را در می یابی...






نامق هورامی
برگردان شعر: زانا کوردستانی