کاش بهاران شود و سال به پایان نرسد دل به بیابان نزند عشق به زندان نرسد حلقه به هر در بزنم به هر طرف سر بزنم تا که غم از دوری تو به سوی هجران نرسد
هجران ڪشنده نیست، آن بودنِ روح و سرد او ڪه همچون نبودن است می ڪشد مرا...!
ای آنکه عاشق نیستی آن دل که بردی پس بده هجری کشیدم سالها عمری که خوردی پس بده گفتم مگر با دیدنت این درد هجران کم شود با دیدنت فهمیده ام دل خرج ایمانم شود
چه کرده ام که به هجران تو سزاوارم
شام هجران تو تشریف به هر جا ببرد در پس و پیش هزاران شب یلدا ببرد
دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی بار پیری شکند پشت شکیبائی را
دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی بار پیری شکند پشت شکیبائی را...
