متن محمود درویش

پاییز اما،
چیزی نیست جز خلوتی
برای تعمق در آنچه از عمرمان فروافتاد.
‎

«ستبقى یتیمًا فی غیاب من تحب حتى وإن عانقکَ العالم بأسره.»
در غیاب آنکه دوستش داری یتیم خواهی بود حتّی اگر تمام دنیا تو را در آغوش بگیرند .!
محمود درویش

«چشمانت تیغی ست در دل،
مَرا می رَنجاند و آن را می پَرَستم.»

دوستت دارم و تو سرآغاز و سرانجام جانِ منی.

_محمود درویش
-ترجمه ی عذرا جوانمردی

دلتنگی آن است که
جسمت نتواند به آن جایی برود که
جانت به آنجا می رود.

قطعه ای از من کنار توست
و قطعه ای کنار خودم؛
قطعاتم دل تنگ یکدیگرند.
می شود بیایی؟

هجران ڪشنده نیست،
آن بودنِ روح و سرد او ڪه همچون نبودن است
می ڪشد مرا...!

مکان ها
هیچ ارزشی ندارند
وقتی که از وجود کسانی که
دوستشان داریم خالی اند

گفت: از دلتنگی بگو
گفتم: دلتنگی یعنی صدای محبوبت را بشنوی روی برگردانی و کسی آنجا نباشد.

کاش می شد چشم هایم را ببندم و فقط صدای باد باشد، صدای آبشارها و صدای خواندن چلچله ها و بوی نم باران و عطر شکوفه های بهاری. من باشمُ آن تک درخت بالای تپه ی سبز میان آن دشت زیبا، نرسیده به هفت غار.
من همان درختی باشم که...

‏- چگونه خودت را ساختی؟
‏- زخم به زخم!
محمود درویش

سه چیز تمامی ندارد
تو
و عشق
و مرگ

محمود درویش
مترجم : احمد دریس

دل تنگی، همان دردِ گشتن دنبالِ شادی
گذشته است...


■شاعر: محمود درویش | فلسطین، ۲۰۰۸-۱۹۴۱ |

■برگردان: احمد دریس

می گویند: برای ات خواب های خوشی آرزومندیم
آیا کسی هم هست که به من بگوید:
برای ات واقعیتی زیبا آرزومندم
خواب زیبا به چه کارمان می آید
ما گرفتار واقعیتی دردناک هستیم

■شاعر: محمود درویش | فلسطین، ۲۰۰۸-۱۹۴۱ |

■برگردان: احمد دریس

هر بار که نگاهت می کنم
جمله ای آشنا، به ذهنم خطور میکند
در این سرزمین، چیزی هست که
ارزش زندگی کردن دارد.

چنان دوستت دارم که کاش
کسی این گونه مرا دوست می داشت

عاشق که میشوی تمام جهان نشانه معشوقه ات دارند، یک موسیقی زیبا
یک فنجان قهوه ی تلخ، یک خیابان خلوت و ساکت،
به آسمان که نگاه میکنی کبوترانی که پرواز میکنند همه تو را امید میدهند،
حتما که نباید هدهد خبری بیاورد، گاهی کلاغی هم از معشوقه ات پیام دارد.....

جنگ پایان خواهد یافت
و رهبران با هم گرم خواهند گرفت
و باقى میماند آن مادر پیرى که چشم به راه فرزند شهیدش است
و آن دختر جوانى که منتظر معشوق خویش است
و فرزندانى که به انتظار پدر قهرمانشان نشسته اند
نمیدانم چه کسى وطن را فروخت
اما دیدم...

می خواهم
جهان را فتح ڪنم
تا به تو برسم
این خواسته ڪمی نیست
فتح جهانی ڪه به تو می رسد

لا أُریدُ منَ الْحُبِّ غَیْرَ الْبدَایَةِ
از عشق چیزی جز آغاز نمی خواهم

صدای تو امشب،
چاقو
و زخم
و مرهم
است.

کم نحن ضحایاک أیها الانتظار..!

چقدر قربانیِ توایم ای انتظار.!

سرانجامِ دوست داشتنم چه شد؟
منی که نخواستم،
تویی که جا ماندی،
و خدایی که هیچ وقت
در امورِ عاشقانه دخالت نمی کند ...
.
.

وماذا فعلتَ؟
-ضحکت على عبثی!

و چه کردی؟
به بیهودگی ام خندیدم!