متن تسکین

باغِ صبور و خسته از دی‌ماه غمگینش
برفی بدون‌ِوقفه می‌بارد به تسکینش

یه آقایی دارم

که زندگیمه ، نفسمه ، بودنش برام تسکینه ، دوستت دارم آقایی جونم …

خرم آن کس که در این محنت‌گاه
خاطری را سبب تسکین است

وُجُودَت
تَسکینی ست بَرایِ
قَلبِ پر از آشُوبَم


️️️

-
نه نمی‌توانم فراموشت کنم
زخم‌های من بی حضور تو از تسکین سر باز می‌زنند
بال‌های من تکه تکه فرو می‌ریزند...

نه دوری که منتظرت باشم
و نه نزدیک که به آغوشت کشم
نه از آنِ منی که قلبم تسکین گیرد
و نه از تو بی نصیبم که فراموشت کنم
تو در میانِ همه چیزی!!!!!

آقایی من
زندگی منه...
عاشق خانومی گفتناشم
عاشق وقتی ام که عصبی میشم نازمو میکشه
عاشق اون چشماشم
که همه ی دنیای منه...
زندگیمه ...نفسمه...
بودنش برام همه چیزه/ تسکین قلب نا آروممه
دوستت دارم آقای جونم...

آدم دلتنگ تسکین نمیخواهد/آغوش میخواهد در ابعاد وسیع

ناصِح زبان گشود
که تسکین دهد مَرا

نام تو بُرد و
باعث صَد اضطراب شد...