متن دوبیتی مراد
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات دوبیتی مراد
اسیر بند تو، بس بی قرارم
فغانِ دوریت، از دل برآرم
مرا یاد تو در دل غمین است
کجایی رفته ای دُردانه هزارم
بُلبل به سوز دل هی می سراید
گل ناز اطلسی هم دل می رباید
خدایا گل و بُلبل به میثاق هم آور
به فرداها امیدی نیست، شاید نیاید
به قربون چشمون ناز و خسته
چرا غمگین لب دریا نشسته
تو و دریا، خدا ساحل قشنگه
غم و غمگین دل دریا شکسته
خوشیت رفت، همه ز سر خیره سری
حیف آن دیده ناز که ندارد چشم بصری
عمر شیرین برود، بس که به هیچش دادی
کُشتی آن عاشق زارت، ز سر بی نظری
پَرم از خُوف پروازم که بستند
دل خونم، چه بی پروا شکستند
اِله من، دری بگشا، پناه من تویی تو
تویی جانان، کس و یاران که هستند
مُلک دنیا برود دخمه گورت بنهند
رفته آن یار نکو، همدم مورت بنهند
نایب دهر تویی تا که عزلت بُکنند
رفته آن شُوکت تو پا به رویت بنهند
شب بخیرت ای بی وفای رفته ام
رفته ای من در غم تو درگشته ام
چشم بندی نازنینم نیستم رفته ام
تو بخواب به فکرت چشم نبسته ام
دل تنگ اویم آسمان به دلم ابری
به حال دگر اَم، کِتابت ز تو شعری
دلخوشم تو تنها، بخوانی شِعرهایم
جمله به اشک بِگریم گر تو پذیری
همه را شب به چشم، گاه خواب برد
من و یارم به اشکِ چشم سِیلاب برد
مهر شب را شب نوازان بیدار آگهند
دل ز سیاهی، رخ یار چو مهتاب برد
چو بینم زلفون سیه و چشم یارم
کرشمه می کند این دردانه هزارم
نثارت چون شوم دل را نه پیچان
اسیر دیده و مژگان خمار نگارم
به گیتی گشتم و بنیان خراب است
به کس مکنت نمانده، کشک آب است
توانگر یا که درویشی، خشتی و خاکم
کنون بر خود بنالم ، دل کباب است
ز دردها گویم حالی نمانده
جهالت تا کجا ریشه دوانده
به حیرانی زبان گفتنم نیست
طرف بی مکتبش دکتر نشانده
به شهلای دلم در غم غمینم
به داغت چنین اغما نشینم
کجایی تو ای شهلا، دل من؟
گلستان بوده ای گلها نبینم
غریبی رفته ام هجرم چه خاموش
غمین و غمگشته ام یادم فراموش
غمم حرمت بدار گر صاحبدلی تو
توانگر چون تویی زیبا رخ مهوش
