متن زندان عشق

این دلم
در زندانِ عشقت
اسیر شده
اما هر بندش
نشانه‌ای‌ست
ازعشق بی‌کرانم.

من زخمی از جنگ هستم،
جنگی به نام "عشق"!
جنگی که هم آدم را میکُشَد و هم آدم را اسیر و زندان و تبعید میکند!
و بدترین نوعش "اسیر شدن" است،
اسیر عشقی که زندانبان آن آدم بی رحمی باشد و هر روز اسیرش را میان مرگ و زندگی قرار...

شب فراق که داند که تا سحر چند است

مگر کسی که به زندان عشق دربند است