متن اسارت عشق

نیرو گرفت جان من از عشق بی‌نهایت
افکند دل به پای رب جاذبه‌اش عادت
جرم دلم که ثابت است، اما گرانشت
با هر نگاه تازه‌تر افتاد در عبادت
ضربش اگر یکی‌ست، اما تو بی‌کرانه
تأثیر تو شده‌ست به توانِ دو، جسارت
افسون تو، فشاری‌ست از جنسِ آسمان افتاده‌ام، چو سیبِ...

تمام من به دام افتاده در چشم سیاه تو.

گناه از دل نه از دیده،
از آن چشم سیاه توست...
که اینگونه اسیر کوی تو گشتم...