متن سپاس

ممنونم، منم
در آینه‌ی روزهای خسته،
نامی کوچک،
اما پر از تپشِ سپاس.
منم،
که در سایه‌ی هر غروب،
به روشنایِ هر طلوع،
دست می‌گذارم بر شانه‌ی جهان
و می‌گویم:
ممنونم از بودن،
از رفتن،
از آمدن.
ممنونم، منم
که در سکوتِ شب،
صدایم را به ستاره‌ها می‌سپارم،
تا بدانند...

چه شعر عاشقانه ای
زبانزد زمانه ای
تو ای نگاه آشنا
برای عاشقانه ای تو را بهانه میکنم
سپاس گویمت تو را
درود میفرستمت
به مهر مانی ای عزیز
قرار بی قرار من

هزاران سپاس و هزاران درود
بچشمان زیبای که از من سرود

ثنا ..

میخندی و میخندم و خندان صدایت میکنم
خندان بسوی من نگاه, خندان نگاهت میکنم
خندان تویی, مستان منم, افسار سرگردان منم
میییرقصی و می رقصم و رقصان نگاهت میکنم
تو آفتاب عالمی,خورشید عالم تاب تو, مهتاب تو, شب تاب تو, من آدمی روی زمین
میییگردی و می گردم...

بی انصافیست که تو را به شمع تشبیه کنم زیرا شمع را میسازند تا بسوزد
اما تو میسوزی تا بسازی با سپاس و عرض تبریک فراوان

ای معلم تو را سپاس :
ای آغاز بی پایان،

ای وجود بی کران ،

تو را سپاس
ای والا مقام ،

ای فراتر از کلام،

تورا سپاس.
ای که همچون باران بر کویر خشک اندیشه ام باریدی
روزت مبارک