متن مدح

ماه ترین ماه زمین آمده ست
گوهری از عرش برین آمده ست

آیتی از لطف خدا ، مجتبی
سوره ی صبر و نبأ و والضحا

شاه شده بر همه عالم، حسن
نادعلیاً علیاً یا حسن!


شاخه طوبا ثمری داده است
یاس نبی گل پسری زاده است

آمده منظومه ی مولا...

ثنا ..

میخندی و میخندم و خندان صدایت میکنم
خندان بسوی من نگاه, خندان نگاهت میکنم
خندان تویی, مستان منم, افسار سرگردان منم
میییرقصی و می رقصم و رقصان نگاهت میکنم
تو آفتاب عالمی,خورشید عالم تاب تو, مهتاب تو, شب تاب تو, من آدمی روی زمین
میییگردی و می گردم...

شعری بجان نشسته و اشکی به دیده ام
آهی ز دل رمیده و دردی کشیده ام

در مدح عاشقی تو شعری سروده ام
عالم اگر غزل بشود من قصیده ام

این تن فدای تربت پاکت شود کم است
از بوستان خیمه گلی سرخ چیده ام

جان را ز روی شیفتگی...

چشمان تو صد طعنه به شیطان رجیم است
لب ها چو عقیق جگری، ناز و حجیم است

اَستَغفُرُالله از این مدح که گفتم
می بوسمت این بار، خداوند رحیم است!
ارس آرامی