متن شعبده باز

مثلِ آن شعبده بازم که؛کلاهش سوراخ
خرگوش؛ جَسته در دشت و دَمَن
و همه حضار؛ به ریشِ پدرش می خندند!
شیما رحمانی

نگار بر سر ناز است وای بر من و دل

ز غمزه شعبده باز است وای بر من و دل

ارس آرامی

هر لحظه از آستین خویش
رنگی شگفت بیرون آوَرَد
تردست تر از طبیعت افسونکار
شعبده بازی دیده ای؟

در آوردن خرگوش یا کبوتر

از کلاه یک شعبده باز

وقتی تو از لای موهایت

بهار را بیرون می آوری !