شمع خود را در آیینه دید و آهی کشید که: •چه حیف اینگونه آب می شوم، هر لحظه سایه ام از قبل کوتاه تر است و غم در دلم موج می زند! در همین حال، پروانه خنده ای کرد وزمزمه کرد: •پرتو نور تو گرچه گذراست اما خانه را روشن...
شب و بیداری شانه مردانه عشق دیروزی تو هم می خواهی من و بد مستی سخت و دل سنگی شعری از دلتنگی تو میخوانی لیلی بیگانه من آن مجنونم تو ای دیوانه چیزی می فهمی از شب و سیاهی در بیابان ها، شمع و پروانه چیزی می فهمی
شب و بیداری شانه مردانه عشق دیروزم تو نمی خواهی من و جام می مست و دیوانه ولی شعرم را تو نمی خوانی شدی بیگانه تو چه می فهمی غم و اسرار از دل دیوانه تو نمی فهمی شمع چرا میسوزد و میمیرد پای پروانه
ماه را بسوزانید... خاکبندان پروانه نور چه می خواهد؟ ꧁ּٹٰاهڔہ ּ؏بٰا๛ نۨ ۛر ּاد꧂
