متن عشق بی صدا

تو رو پیدا کردم…
نه از سرِ تصادف،
نه توی ازدحامِ آدم‌ها…
تو، دعای بی‌صدای شب‌هام بودی
که بالاخره، خدا شنیدش.

با تو،
دنیا آرومه…
زمان، نرم می‌گذره…
و من؟
هر لحظه،
بیشتر از قبل
عاشقت می‌شم…

پدر، ستون استوار خانه، سایه‌ای بلند که در پسِ خستگی‌هایش، عشق را بی‌صدا معنا می‌کند.

گاهی عشق، نه فریاد می‌خواهد نه قول و قرار.
گاهی فقط یک نگاه کافی‌ست؛ نگاهی که بی‌صدا، هزار واژه را فریاد می‌زند.
من تو را در سکوت دوست دارم،
در لحظه‌هایی که هیچ‌کس نمی‌بیند،
در تپش‌های آرام دلم،
در خیالم که شب‌ها به جای خواب، نام تو را مرور می‌کند....