دنیایم رنگ رنگ بود با خنده...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
دنیایم،
رنگ‌رنگ بود
با خنده‌های بی‌دلیل
با دویدن‌های بی‌جهت
با آسمان‌هایی که
فقط برای من آبی بودند...
تا روزی که
موشک‌ها آمدند
و ترس،
در چشم‌های عروسکم خانه کرد
حالا
دستم را بگیر
در این ویرانه‌ی خاطره‌ها
با تو
می‌خواهم دوباره
رنگ ببخشم به جهان
از من جدا مشو
ای آرزوی شیرینِ روزهای بی‌دغدغه
ای عشقِ بی‌نامِ کودکی‌ام
که هنوز
در خواب‌هایم
لبخند می‌زنی...
احمد کمائی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط