رفتی و منو تو این شبهای سیاه تنهام گذاشتی
بغض تو گلوته و لبخند رو لبت.. ازین تراژدی سخت تر مگه هست؟
خزان شدو و نیامدی...
وقت رفتن.../میگفت ، زودبرمیگردم/بوسه ، هنوز چشم براهست
شب خودش پر می کند بغض گلویم بی سبب... وای بر وقتی که غم هم پا به پایش می دود...
